Flights and logistics: Adventure pur sang

There is only one flight a week between Ulaanbaatar and Moron.
Due to late decisions on the winter to “summer” shift of internal flight schedules, some logistical last minute changes had to be made.

On April the second we’ll fly from Brussels to Prague and continue via Moscow to Ulaanbaatar. But instead of flying directly from the Capital to Moron, we will cover the 700 km distance by car, driving to Moron and then to Khatgal, where Joël, Bayana and of course the dogs will be waiting for us !

“Give me snow, give me dogs; you can keep the rest", said polar explorer Knud Rasmussen. We totally agree, although we wouldn't mind a beautiful blue sky and a whole lot of sunshine
The average covered distance by car is 100km/3h.
This is all part of our first Mongolian adventure, no complaints from us!
After the expedition, the return to the Capital will be by plane.
A winter expedition is definitely not a sinecure to organize. We are lucky to have a logistical base camp both in Belgium (BILS EXCLUSIVE TRAVEL) and in Mongolia ( WIND OF MONGOLIA).

Being constantly in contact, they take care of the flights and all the logistics so that we can concentrate on the preparation for the expedition itself.

Thank you Bart, thank you Julien!

Met de hondenslee door Mongolië - METRO

Leuven - De ene neemt genoegen met een weekje zon, zee en strand, de ander houdt al van een beetje avontuur op vakantie. Maar voor Bert Poffé mag het nog net dat ietsje meer zijn. volgende maand trekt hij vijftien dagen lang op expeditie naar Mongolië, een land dat niet meteen bekend staat om zijn grote populariteit bij de gemiddelde toerist.

Leuvenaar Bert Poffé ziet de expeditie, die hij samen met zijn vrouw Kiki Nardíz zal maken, al helemaal zitten. «We gaan het Khuvsgulmeer omcirkelen met de hondenslee, onderweg Mongoolse nomaden bezoeken en vermoedelijk ook nog eens de Munkh Saridag beklimmen, een berg van 3.500 meter hoog. Dat heb ik nog nooit gedaan, maar ik heb er alle vertrouwen in. Ik kijk echt al uit naar ons vertrek!»

Het klinkt niet als een ontspannende vakantie.
Bert Poffé: «Fysiek wordt het zeker zwaar. Ook de koude en de wind kunnen ons parten spelen. Het meer ligt in het noorden van Mongolië en het kan er flink koud worden, tot -40°. Op de berg zelfs tot -50°! Dat is extreem, ja. Het koudste wat ik ooit heb meegemaakt, was -32°. Dat valt eigenlijk best mee, zolang je kunt bewegen. Van zodra je stilstaat om je tent op te zetten, voel je de koude écht bijten.»

Hoe komt iemand erbij om zijn vakantie in Mongolië door te brengen?
«Ik zag op tv een documentaire over Joël Rauzy, de man die het hondensleeën zowat heeft geïntroduceerd in Mongolië. Ik vond het programma zo mooi, dat ik onmiddellijk een mail stuurde naar Joël. Ik ben nogal impulsief in die dingen. Zo ontstond er een soort digitaal kampvuur, en wisselden we per mail onze reiservaringen uit. Uiteindelijk besloten we dat we maar beter samen eens op reis konden gaan, en dat is deze Mongolië-expeditie geworden. Kiki en ik trekken er op uit met Joël en zijn vrouw.»

Eerder maakte je al een zware trektocht door een Canadees natuurpark en leefde je een maand samen met de Anishnabe- indianen. Trekt avontuur jou zo hard aan?
«Avontuur is mijn leven, mijn passie. Het extreme trekt me aan, maar niet voor de adrenalinekick. Mij zal je niet snel zien bungeejumpen. Avontuur is voor mij het beleven van nieuwe ervaringen. Dat heb ik al van toen ik kind was. Ik speelde wel cowboy en indiaan, zoals andere achtjarige jongetjes, maar ik las ook antropologische boeken over de wapens en de levenswijze van de indianen. Het ging bij mij dus net iets verder dan gewoon een pluim in mijn haar steken en ‘woe-woe’ roepen.»

Wat doet dat met een mens, een maand lang tussen indianen leven?
«Ik noem ze liever natives dan indianen. Ik heb ze op een zeer inspirerende manier leren kennen. Ik heb ermee samengeleefd, ben ermee door de natuur getrokken en heb gezien hoe die mensen jagen en vissen. De authentieke manier van leven. Ik bewonder hen, maar maak er geen heilige van. Eigenlijk hou ik hen een spiegel voor. Het is pas als een buitenstaander hen vertelt hoe bijzonder ze zijn, dat ze het ook zelf beseffen. Maar vergis je niet: die mensen kijken ook tv en rijden ook met de wagen, hoor. Zij staan met één voet in de moderne wereld, wat eigenlijk niet zo makkelijk is voor hen. Leven in de natuur is immers geen halftime job.»

Hoe verteer jij zelf die omschakeling?
«Best goed, al zeg ik het zelf. Als ik daar ben, mis ik mijn blikje cola niet en ook de terugkeer naar de ‘normale’ wereld verloopt altijd heel soepel. Hier in België gaan wij in het weekend met de kinderen ook gewoon naar de Hoge Venen. Guillermo (8) en Nacho (3) worden trouwens heel nauw betrokken bij de voorbereiding van onze reis naar Mongolië. Toen we een maand bij de Canadese natives verbleven, is Guillermo meegegaan. Hij heeft er de tijd van zijn leven gehad!»

Hoe lang ben je met de voorbereiding van zo’n reis bezig?
«Met deze expeditie zijn we nu toch al zes maanden dag in dag uit bezig. Dingen lezen, materiaal zoeken, enzovoort. Mijn jas die ik in Mongolië zal dragen, is volledig uit ecologisch materiaal gemaakt. Ik ben daar sterk mee bezig: ook onze vlucht wordt CO2-neutraal gemaakt. Ik weet dat reizen een impact op het milieu heeft, maar de reismicrobe in mij is te groot om gewoon in het bos achter mijn huis mijn ding te gaan doen. Er kruipt enorm veel energie in, maar ik doe niks liever. Het plezier van de reis zit hem ook al in de voorbereiding. Ook het nagenieten is zeer belangrijk, want uiteindelijk duurt zo’n reis amper vijftien dagen. We zetten dan ook een verslag van de reis online.»

Met de laptop op een bevroren meer in Mongolië een blog schrijven?
«Nee, want ik denk niet dat de internetverbinding er erg sterk is (lacht). Maar we zullen af en toe iets doorbellen met de satelliettelefoon. Zo houden we onze achterban toch wat op de hoogte. Het blijft best spannend allemaal, omdat we zelf niet goed weten wat ons te wachten staat. Zo rekenen we wel een beetje op de legendarische gastvrijheid van de nomaden. We hopen af en toe eens uitgenodigd te worden in een yurt, een traditionele Mongoolse tent. Nu, Bayana, de
vrouw van Joël, is een Mongoolse. Ik vermoed dat het contact dus behoorlijk vlot zal verlopen.»

Door Sophie Vergucht - METRO 17/03/2009

Training with a world Champion

During this preparation period for our expedition every little detail is carefully studied, gear is being tested and many hours are spent working out in the gym and running and hiking in the woods. For our expedition, the one extremely difficult thing to train here in Belgium is the dog sledding itself . (almost) no snow, (almost) no dogs!

One would (almost) forget we have an European and World Champion amongst us: Joël Reyniers! Please check out Joël’s website: http://www.runbeforebeauty.be/

After a couple of phone calls Joël was so kind to spend a morning dogsled training with me. We ran the dogs for about an hour and a half and we talked about the do’s and don’t’s of mushing. Although, far from being comparable to the Mongolian cold, the 4°C felt “extreme” on this stormy wet, and above all, muddy morning.

The hauling of the dogs brought back sweet (Canadian) memories. It was awesome!

Thank you Joël!

Bert

Our Mongolian Dogsled Expedition in BLISS-magazine

Click on the pictures to view the article or surf to http://www.bliss-magazine.eu/dezemaandinbliss.html

In the media

Check out the media coverage on our dogsled expedition:

- Dixie Dansercoer
- Global warming: NOT FROM THE NEWSPAPERS!
- Met de hondenslee door Mongolië - METRO
- Our Mongolian Dogsled Expedition in BLISS-magazine
- Our Khuvsgul Dogsled Expedition in "De Streekkrant"
- Mongolian dogsled expedition - Explorersweb - thepoles.com
- Interview - Radio Nostalgie
- Genieten bij -40 graden Celcius
- Vlaming waagt zich aan hondensleetocht in Mongolië - HLN
- De nomaden achterna - Pasar
- «Het moet vanuit je ziel komen» - HLN
- A lifetime experience - The Mongol Messenger
- Debrief: Dogsled expedition - ThePoles.com
- Khuvsgul Dogsled expedition - CO2logic.com
- Terugblik op Khuvsgul Dogsled Expedition '09 - Bliss magazine

Offsetting our carbon footprint

On the 2nd of April, our flight route will be Brussels – Prague - Moscow - Ulaanbatar - Moron.
On the 4th of April we will be “ready to go”!

Unfortunately all flights have an important carbon footprint and thus an impact on climate change. In order to reduce this impact we will offset the CO2 emissions from this expedition by supporting a UNFCCC certified renewable energy project with CO2logic.

Together with Antoine from CO2logic we decided to support the following biomass project in India:

http://www.co2logic.com/home.aspx/en/projects/project+4

Our Khuvsgul Dogsled Expedition in "De Streekkrant"

Click on the picture to view the article in large format

Our Mukluks

While on a nine month Canadian Arctic Dogsled Expedition in 1982-83, traveling from village to village, Patti Steger’s focus was on native culture and the respective skills. It was during that time she wore her first pair of mukluks, marveled at the warmth and comfort and learned to hand-sew both mukluks and moccasins from the native women. In 1985, she began making the footwear in her home for people who would provide the leather.

Patti listened to our needs for the upcoming Khuvsgul Dogsled Expedition and provided us with all the necessary information. We opted for the “Arctic Ribbon Mukluks.

Mukluks or Kamik are soft boots, traditionally made of reindeer skin or sealskin and were originally worn by Arctic aboriginals, including the Inuit and Yupik. The word "mukluk" is of Yupik origin, from maklak, the bearde seal,while "kamik" is an Inuit word. Mukluks weigh little and allow hunters to move very quietly.

Our Steger Arctic Mukluks, an example of ancient high tech, will be one ot the most important items to cope with the extreme temperatures of the Mongolian winter!

Genieten bij -40 graden Celcius

BERT POFFÈ RUILT LEUVEN even in VOOR NOMADENBESTAAN IN MONGOLIË

Leuvenaar Bert Poffé (39) en zijn Spaanse vrouw Kiki ruilen hun hectische Belgische bestaan voor enkele weken in voor een avontuurlijke expeditie in Mongolië. Tijdens de paasvakantie zullen ze een hondensleetocht en bergbeklimming maken bij -40 graden, en leven tussen de nomaden.

«Avontuurlijke natuurreizen zitten mij in het bloed», zegt Bert Poffé, in het dagelijkse leven perswoordvoerder van volksvertegenwoordiger Katja della Faille (Open Vld). «Als kind ging ik met mijn ouders dikwijls op trektocht in de Ardennen. Kiki en ik doen dat ook, en dan nemen we de kinderen Guillermo (8) en Nacho (3) mee. Wij vinden het belangrijk dat zij opgroeien met eerbied voor de natuur en zoveel mogelijk culturen. Guillermo is anderhalf jaar geleden meegereisd naar Canada, waar we bij een Indiaanse stam hebben geleefd. Hij heeft er de tijd van zijn leven gehad.»

Een week Hoge Venen of een trektocht door de Alpen of Pyreneeën, een hondenslede- of kanotocht in Canada, tussen Indianen gaan leven: Bert Poffé geniet ervan. «Ik heb een passie voor de natuur en natuurvolkeren», zegt hij. «Op mijn reizen zoek ik altijd een mix van trektocht, mensen ontmoeten die met en in de natuur leven en hun levenswijze leren kennen. Wij die in luxe baden, kunnen veel van hen leren. In harmonie met de natuur leven, bijvoorbeeld.»

Joël Rauzy
Vorige zomer zag Bert op het nieuws van TF1 toevallig een item over Joël Rauzy. «Een Fransman die geregeld tochten met hondensleeën maakt en aan kampioenschappen deelneemt. Hij had het over Mongolië, waar hij naartoe was geweest voor een verkennende reis. Hij heeft er een Mongoolse ontmoet en is met haar getrouwd. Ter plekke organiseert hij nu avontuurlijke tochten. Via zijn site vond ik zijn mailadres, en zo zijn wij met elkaar in contact gekomen.»

Het resultaat: samen met Kiki, Joël en zijn vrouw gaat Bert het 136 kilometer lange bevroren Khusvgulmeer omcirkelen per hondenslee. Onderweg gaan ze ook de Munkh Saridag (3.500 meter) beklimmen. «Joëls Mongoolse vrouw kan contact leggen met de nomaden die we op onze route tegenkomen», legt Bert uit. «We hopen bij hen te kunnen overnachten.»

Sneeuw drinken
Aan het meer daalt de temperatuur begin april tot -40 graden Celsius. «En toch wordt het genieten», zegt Bert. «Je moet er natuurlijk wel op voorzien zijn qua kledij en voedsel. Wat je de dag zelf eet, draag je het best op je lichaam, zoniet krijg je het niet tijdig ontdooid. Ons potje koken we op gasvuurtjes. We drinken gesmolten sneeuw, aangevuld met poedertjes.»

Peter van Berts 'Khuvsgul Dogsled Expedition' is de ambassadeur van Qatar in België. «Ook zo'n met natuur begane man. Maar dat is nog een heel ander verhaal», zegt Bert. Wie de expeditie wil volgen, kan dat via http://www.inuksuk.be/.